SONY DSC

Pewnie nawet nie wiesz ile dań Twojej kuchni wywodzi się z Wielkopolski. Kuchnia poznańska to nie tylko ziemniaki, choć oczywiście ziemniaki odgrywają tu bardzo ważną rolę. Na początek przyjrzyjmy się zupom. Królową zup w rejonie wielkopolski są tak zwane ślepe ryby. To zupa ziemniaczana, jak na Wielkopolskę przystało. Dlaczego nazwa nie nawiązuje do ziemniaków? Bo wzięła się od oczek tłuszczu – zupa była tradycyjnie gotowana na mięsie. Ziemniaki – główne warzywa w zupie obok włoszczyzny – były przecierane przez sito. To zupa powszechna swego czasu, pożywna i zdrowa, stanowiła główne danie dla mniej zamożnej części społeczeństwa.

Charakterystyczną zupą Wielkopolski (choć i dla całego kraju jest to zupa tradycyjna) jest czernina. W tym rejonie przygotowuje się ją z gęsiej krwi (choć dziś często zastępuję się ją kaczą). Dawniej nazywana była czarną polewką lub zalewajką. Jedni ją lubią inni nienawidzą. Ma charakterystyczny smak. Przygotowywana jest wprawdzie głównie z krwi, ale doprawia się ją obowiązkowo octem i cukrem. Ta mieszanka sprawia, że krew nie krzepnie. Oryginalny smak podkreślają dodatki: śliwki, gruszki w occie, a także jabłka i rodzynki. Zupę tę podaje się z gotowanymi ziemniakami lub kluskami.

Ciekawym daniem – daniem pełniącym rolę całego obiadu – jest Eintopf. To danie w skład którego wchodzi mięso, ziemniaki, warzywa oraz kasza lub ryż. To – jak łatwo się zorientować – takie danie, które można by nazwać zbieraniną resztek. Jest tu wszystko, możliwości przyrządzenia i doprawienia jest niemal tyle co w bigosie. Danie może być mniej lub bardziej gęste, więc czasem można uznać je za gulasz, a czasem za zupę.

Ważnym elementem kuchni wielkopolskiej są różnego rodzaju kluski, często przygotowywane z charakterystycznych dla regionu ziemniaków. Przykładem mogą być tak zwane „szare kluchy”. Przygotowuje się je ze startych ziemniaków. Ponieważ ściera się je na surowo, przybierają charakterystyczny szary kolor i stąd ich nazwa. Kluski smaży się na wrzątku, podaje się je z boczkiem i cebulą. To pożywne i proste danie znane jest w Wielkopolsce od XIX wieku.

Nie można zapomnieć o plackach ziemniaczanych. Znane są one w wielu krajach i przygotowywane w różny sposób. W Wielkopolsce znana jest przede wszystkim ich odmiana „na słodko”. Przygotowuje się je oczywiście ze startych ziemniaków i smaży na oleju.

Na koniec przeglądu typowych poznańskich dań – deser! Rogale świętomarcińskie to dla Poznania dokładnie to samo, co pączki dla reszty Polaków w Tłusty Czwartek. Tradycyjnie rogale spożywa się obficie 11 listopada na pamiątkę legendarnej wizyty świętego Marcina w Poznaniu. Dlaczego rogale? Mają przypominać kształtem podkowę, którą to rzekomo święty miał zgubić właśnie w Poznaniu. Rogale tworzone są z ciasta półfrancuskiego. W skład nadzienia wchodzi mak, orzechy i rodzynki.

Innym daniem na słodko są tak zwane „pampuchy”. To rodzaj pączków z drożdżowego ciasta, z tą różnicą od tradycyjnych pączków, że są gotowane na parze. Można je z powodzeniem spożywać i na słodko i na słono.